Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008

ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ - ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ

ΤΗΣ ΓΚΟΥΡΝΙΖΑΣ

Της Γκούρνιζας τη γέφυρα

ερχόμουν ζαλωμένος

και το κοπέλι του παπά

βριζολογάει και λέει

-Ναν τόξερα κακόμοιρο

το τι τα λες για μένα

ν' αφήσω το βαρέλι μου

να σε πετροβολήσω

-Θελεις με μήλο βάρα με

θέλεις με πορτοκάλι

θέλεις με τις πλεξούδες σου

σπάσε μου το κεφάλι.

ΚΑΗΜΕΝΗ ΞΕΡΟΒΟΥΝΑ

Καημένη Ξεροβούνα στα μαύρα να ντυθείς

και τα Καστανιωτάκια δε θα ντα ξαναδείς

Εγώ στα μαύρα είμαι και στα άσπρα θα ντυθώ

και τα Καστανιωτάκια καλώς θα ντα δεχθώ

Αγέρας τα φυσάει τα πλατανόφυλλα

Θεός να τα φυλάει τα ελληνόπουλα

Τραγουδήθηκε το 1912 κατά την αναχώρηση των νέων της Καστανιάς
από το χωριό για να πάνε με τα πόδια στην Τρίπολη και να παρουσιαστούν
για τους βαλκανικούς πολέμους.

Συνθέθηκε από τους υλοτόμους στο δρόμο για την Ξεροβούνα, τοποθεσία του Ταϋγέτου πάνω από το χωριό.

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

ΤΗΣ ΚΑΣΤΑΝΙΑΣ Η ΓΕΦΥΡΑ

Τίποτις δε με μάρανε το σύρε και το έλα

Της Καστανιάς η Γέφυρα της Καστανιάς κοπέλα

Στης βρύσης τον ανήφορο πήγαινε ζαλωμένη

Και το κοπέλι του πασά στο σταυροδρόμι στέκι

Βριζολογούσε και έλεγε βριζολογά και λέει

Να τόηξερα κακόμοιρο ότι τα λες για μένα

Να αφήσω το βαρέλι μου να σε πετροβολήσω

Θέλεις με πέτρα βάρημε θέλεις με πορτοκάλι

Θέλεις με τις πλεξήδες σου πάρε μου το κεφάλι

ΕΙΚΟΝΕΣ...

Εικόνες που μας αποκαλύπτουν τα μικρά και μεγάλα μυστικά της ιστορίας του χωριού μας. Μας δείχνουν –αν θέλετε-το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε εάν επιθυμούμε να διατηρήσουμε τη φυσιογνωμία του, το χαρακτήρα της γης που μας φιλοξενεί και τις συνήθειες εκείνων που προηγήθηκαν. Στοιχεία πολύτιμα, γνώσεις χρήσιμες αλλά και απολαυστικές στις λεπτομέρειές τους.
Διατηρεί η περιοχή μας ακόμη τις παλιές ομορφιές και τις ανοιξιάτικες μυρωδιές, πουλιά κελαηδούν παντού, τα κοτσύφια ανταγωνίζονται τα αηδόνια, το θρόισμα στα αυλάκια μας απολαυστικό.
Απολαυστικός ο Μάης και φέτος, απολαυστικός, όλος μια γιορτή, γιορτή της φύσης που μας καλεί να την προστατεύουμε …και να την ανακαλύψουμε.
Να ευχαριστήσουμε τα παιδιά του Βόρειου Ταΰγετου για την αυτοθυσία τους, για την συλλογικότητα τους, γιατί μας έδωσαν την χαρά ενός Μάη ακόμα στον τόπο μας βάζοντας μπροστά τα κορμιά τους αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά την ωριμότητα τους, να τα χαιρόμαστε.